Discussie over parkeertarieven is in ieder geval één van de overeenkomsten tussen een gemeente en een ziekenhuis. Als vakgroep Corporate Communicatie binnen Logeion bieden we deze zomer de mogelijkheid om een dag bij elkaar in de keuken te kijken. Nadat mijn collega uit Harderwijk een dag bij mij geweest is, ben ik meer dan welkom bij haar. De gastvrouw weet van mijn komst, als ik mij meld en leidt mij meteen enthousiast rond door de Stadswinkel. Later hoor ik van de projectleider hoe deze zal worden omgevormd tot Klantcontactcentrum. Ziekenhuizen kunnen op het gebied van patiëntenparticipatie en patiëntenlogistiek veel leren van gemeentes. En omgekeerd. Binnenkort komt de gemeente Den Haag bij ons kijken.
In Harderwijk is de webmaster nauw betrokken bij de ontwikkeling van het klantcontactcentrum. Hij heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar de redenen, waarom burgers de website van de gemeente bezoeken. Op de nieuwe website die binnenkort live gaat, staan de vijf belangrijkste prominent vooraan. De burger vindt direct hoe zij een paspoort kan aanvragen of hoe hij zaken als een loszittende stoeptegel kan melden. “Zo’n rubriek als ‘Ken je dokter’ is veel te veel leesstof op de homepage”, oordeelt de gemeentelijke webmaster na een vluchtige blik op de website van het ziekenhuis. Gelukkig kan ik ter verdediging aanvoeren, dat we die rubriek op de homepage hebben geplaatst nadat bleek dat deze pagina de best bezochte webpagina was na adres & route en vacatures.
Als ziekenhuis sta je in de picture, maar als gemeente nog veel meer. De politiek geeft een extra dimensie aan de zaak, blijkt wel in het werkoverleg met de wethouder. Volgend jaar komen de verkiezingen er weer aan en dan moet het college wel wat hebben laten zien. Gelukkig kan Harderwijk bogen om een succesvolle wijkaanpak, waarvoor zelfs vanuit de oppositie complimenten zijn gegeven. Toch blijkt ook hier dat het een cultuuromslag binnen de gemeente vergt, om de burger daadwerkelijk te betrekken bij het beleid. Daarvoor heeft de afdeling Communicatie onder andere een Dag van de Harderwijkse werkwijze georganiseerd, met tal van workshops om aan de nieuwe kernwaarden handen en voeten te geven. Ondernemend, open en ontspannen zijn de kernwaarden van Harderwijk en daarom zitten er ook workshops bij als Lol op je werk, Sterk werk (cursus zelfverdediging) en Recycling. De gastvrouw vertelt er enthousiast over en zegt dat dergelijke bijeenkomsten haar heel erg inspireren om op de nieuwe manier te werken. Leuk, om te merken hoe de communicatieafdeling erin geslaagd is zo’n positioneringstraject te laten leven.
Ook het wekelijks persuur met de lokale media verloopt in een open en ontspannen sfeer. De journalisten krijgen alle ruimte om de wethouders te bevragen op de collegebesluiten. Eén van de journalisten die zelf in de binnenstad woont, heeft toch wel wat moeite met de verhoging van de tarieven voor de binnenstadbewoners. De wethouder legt helder uit dat de tarieven kostendekkend zijn en niet winstgevend. De binnenstadbewoners hoeven bovendien slechts 3% meer te betalen, terwijl alle andere tarieven met 5% omhoog gaan. Als de journalist maar door blijft zagen, dat de binnenstadbewoner toch in het nadeel is ten opzichte van de wijken, introduceert de wethouder een ijzersterk argument. De binnenstadbewoners betalen € 324,- per jaar, dat is minder dan €1,- per dag. “Mijn carport kost meer!’ De andere journalisten vallen hem bij. Dat hoort nou eenmaal bij de voor- en nadelen van de binnenstad. Want voordelen zijn er zeker, merk ik even later als we door de fraai, historische binnenstad van Harderwijk lopen en ik met eigen ogen het waterfront aanschouw, waar weer een heus strand is aangelegd en ambitieuze plannen zijn voor een boulevard en een multifunctioneel theater. Toen ik klein was, was een dagje Harderwijk met het strand en de speeltuin het hoogtepunt van de vakantie. Is Harderwijk op weg om weer zo’n toeristische trekpleister te worden?